Mapowanie rentowności pól uprawnych w nowym module platformy SatAgro

Nowy moduł platformy SatAgro, którego premiera zaplanowana była na IV kwartał 2021 r., umożliwia mapowanie rentowności
pól uprawnych oraz szczegółową analizę jej składowych – kosztów i przychodów, z uwzględnieniem ich zróżnicowania przestrzennego w różnych okresach. Dzięki łatwemu dostępowi do pełnych informacji na temat nakładów ponoszonych na uprawę i możliwości porównania ich z osiąganymi (lub planowanymi) rezultatami gospodarstwa rolne mogą koncentrować się na zapewnianiu opłacalności prowadzonej produkcji, a nie na maksymalizacji plonów „za wszelką cenę”.

Uwzględniane w module koszty podzielono na 11 kategorii zabiegów obejmujących wszystkie rodzaje działań wykonywanych na polu uprawnym. Koszty wynikające z poszczególnych kategorii mogą być analizowane oddzielnie lub sumarycznie. Większość z nich może być ponoszona w sposób przestrzennie zróżnicowany (dzięki wykorzystywaniu technik rolnictwa precyzyjnego). Platforma SatAgro posiada osobne moduły wspierające wykonywanie zabiegów z tych kategorii w sposób precyzyjny, dostosowany do charakterystyki danego fragmentu pola uprawnego.

Pomimo iż koszty ponoszone na uprawę mogą być rozpatrywane względem jednolitej przestrzennie wartości przychodu, to moduł oferuje również możliwość uwzględniania jego zróżnicowania w obrębie pola, tak by analiza rentowności w pełni obejmowała aspekt przestrzenny. W tym celu wykorzystywana może być mapa plonów powstała podczas zbioru lub strefy zarządzania polem (zwane też strefami zmiennego plonowania). Strefy zarządzania przedstawiają różne wartości długoterminowej produktywności w obrębie pola uprawnego, a platforma SatAgro dysponuje narzędziami do ich wyznaczania.

Najważniejsze informacje o rentowności danego pola uprawnego prezentowane są w postaci mapy oraz wykresu. Mapa pozwala na zbadanie przestrzennego zróżnicowania rentowności – kluczowej statystyki, na podstawie której powinny być podejmowane decyzje zarządcze. Udostępniony wykres (prezentujący relację zysków do kosztów i plonowania) umożliwia weryfikację często stawianej, aczkolwiek wątpliwej hipotezy, że wysokie wydatki ponoszone na uprawę prowadzą do wysokich zysków.